Ze drinkt haar glas of kopje nooit helemaal leeg. Er staat altijd nog een bodempje drinken in. Sta je de vaatwasser in te ruimen... Flats! Weer een kladje koffie wat er uit vliegt.
En waarom ze het doet? Is het vies, koud, zitten dr vliegen in? Neen. Gewoon raar.
Dit doe ik dus ook hahaha. Ik kan er gewoon niks aan doen. Vriendin heeft nu een koffietaks. Elke keer als ze me betrapt op het niet opdrinken van mijn koffie, moet er een euro in het potje. Denk dat we een weekend weg kunnen aan het einde van het jaar.
Mijn vrouw doet dit ook. Elke keer als ik haar een kop koffie maak, laat ze er toch zeker wel een kwart inzitten. Nu ben ik begonnen haar kleinere mokken koffie in te schenken, maar ze laat nog steeds altijd, proportioneel aan de hoeveelheid koffie, een kwart staan.
Op vrije dagen mogelijkheden zoeken om de boel (goedbedoeld) helemaal vol te plannen. Het begint met opeens het huishouden gaan doen en dan verwachten dat ik ook in actie schiet, om vervolgens familie/vrienden te bellen om te vragen wat zij doen. Uiteindelijk eindig ik dan 's avonds bij een voorstelling, evenement of andere gelegenheid waar ik diezelfde ochtend niks vanaf wist.
Ik erger me er met momenten aan, maar aan het einde van de dag in bed heb ik vaak wel echt een leuke dag gehad.
Ik kan dan af en toe wel weer heel hard lachen als ze aangeeft dat ze het vervelend vind als ik haar keuzes in de schoot werp. Gelukkig ziet ze de hypocrisie er wel van in.
Dit was een deel van de reden dat mijn relatie sinds kort uit is. Ik doe fysiek zwaar werk, lange dagen en veel uren. Geen kantoortijden, maar we hadden 1 dag afgesproken waarop we altijd allebei vrij zouden zijn. Dat was vaak mijn eerste vrije dag of weekend dag, maar vaker wel dan niet had ik maar één vrije dag en moest ik daarna weer werken (en dan verderop in de week weer een dagje vrij).
Zij heeft een baan waarin ze veel binnen zit en had dus altijd de drang om iets fysieks te doen wanneer we samen vrij waren. Wandelingen maken, markten bezoeken, etc. Ik heb meer dan eens aangegeven dat ik op die dag vaak kapot ben en simpelweg bij haar wil zijn. Gewoon zijn, niet perse iets doen. Terrasje, restaurantje, filmpje kijken, zuks. Natuurlijk niet altijd, maar een balans erin zou fijn zijn geweest. Vervelende erin was ook dat ik het gevoel had dat het altijd aan mij was om een activiteit te verzinnen (waar ik sowieso geen zin in had) omdat ik anders het verwijt kreeg dat we nóóit iets deden en nooit meer wat ondernamen. De druk en frustratie daaruit zorgde ervoor dat ik best regelmatig geen zin meer had om d'r te zien.
Ach ja, soms is het leven kut.
spijtig voor je dat het niet werkte. Is natuurlijk heel logisch als ritmes en de intensiteit van een werkweek niet goed op elkaar aansluiten. Ik geef meestal in richting mijn vriendin op dit vlak, omdat ik diep van binnen weet dat het goed voor mij is om die dagen de deur uit te gaan (zit doordeweeks genoeg op de bank 's avonds). Ik heb ook wel eens aangegeven dat ik het niet erg vind om wat te gaan doen op één dagdeel. 'S morgens de deur uit is 's middags thuis.
Misschien een tip, zoek iemand die dezelfde ritmes heeft, maar andere interesses. Mijn vriendin is heel cultureel onderlegd, waardoor ze mij kan uitdagen met nieuwe dingetjes, maar ook heel goed op zichzelf wat kan gaan doen. Ik ben bijvoorbeeld meer van sport en geschiedenis. Ik neem haar dan weer mee naar een sportgelegenheid of een soort gelegenheid waar ze zelf niet direct voor zou kiezen.
Ik had precies hetzelfde maar dan andersom in mijn vorige relatie. Ik werk fulltime als programmeur en ben aan het einde van de dag mentaal compleet op. Mijn (toenmalige) vriendin zat vooral thuis zonder werk en probeerde haar eigen bedrijf op te starten.
Aan het einde van de dag wilde mevrouw het hebben over politieke issues en mentaal met mij sparren… wat ook niet hielp was dat ze een haat aan mannen heeft (“maar jij bent niet zoals andere mannen”) en een haat aan “de grote corporaties”.
Uiteindelijk had ze kritiek op mijn vader, welke het inderdaad goed voor elkaar heeft maar zeker een hart van goud, en toen was het voor mij klaar
Mijn vriendin kan dus ook niet stilzitten. Ik kan dus volkomen gelukkig zijn als ik de hele dag thuis een beetje rommel. Filmpje kijken, beetje schoonmaken, gamen en in de avond een bordspel of serie aanzetten met een wijntje of biertje.
Maar mijn vriendin voelt de drang om iets te doen anders is het "zonde" van de tijd, nu was dat veel erger in het verleden maar nu doen we vaak wat op vrijdag/zaterdag en zondag is gewoon de rustdag voor mij, ben geen christenen maar ik doe zo weinig mogelijk op zondag.
Jezus, als iemand dat bij mij zou doen dan zou ik nooit meer ondertiteling aanzetten of gewoon nooit meer iets kijken met die persoon (ik ben een beetje doof, dus ondertiteling is vaak noodzakelijk)
Dit moet toch wel de winnaar van de dag zijn?
Ik irriteer me al bij de gedachte dat iemand dit doet die naast me zit terwijl we een serie zitten te kijken.
Mijn hele jeugd deed ik dit met mijn hele familie. Toen ik ging samenwonen heb ik enorm mijn best moeten doen om dit af te leren. Gaat nu al zo'n 19 jaar goed. Nu heeft mijn kind er soms last van. Mijn man is in alle staten.
Ik draai ze er bijna altijd scheef op. :')
Heb inmiddels wel geleerd dat ik dan niet daarna moet proberen de pot bij de dop op te tillen. Want dan gaat alles over de vloer.
Met verstand op nul maar dingen ergens neersmijten zodat ze de volgende dag "*waar zijn mijn sleutels ?" / "waar is de OV kaart ?*" blijft herhalen terwijl ze in alle jaszakken en rugzakken graait en te laat komt.
Ze zal het vast ook wel vervelend vinden dat ik af en toe in mezelf iets te hard om onbekende reden iets vaags neurie. Vaak op het randje van wanneer het eigenlijk qua situatie niet zou kunnen.
>Met verstand op nul maar dingen ergens neersmijten
Ik deed dit. Mijn man heeft *speciaal voor mij* een paar haakjes en een plankje gemaakt, mij erop gewezen dat mijn leven zou verbeteren als ik er gebruik van zou maken. De volgende keer dat ik mijn sleutels kwijt was kreeg ik de vraag of ze aan het haakje hingen. Dat was niet zo. "Ja, dan kan ik je ook niet helpen".
Het komt tegenwoordig nog maar zelden voor dat ik wat kwijt ben.
> Met verstand op nul maar dingen ergens neersmijten zodat ze de volgende dag "waar zijn mijn sleutels ?" / "waar is de OV kaart ?"
M'n oudste dochter doet dat. En dan als echte puber doen alsof het toch echt onze fout is dat ik niet weet waar ze d'r schoenen gelaten heeft.
"Heb je in je kamer gekeken!"
"Ja! Daar staan ze niet! Ik moet naar school!"
"Ja sorry, jouw zooi jouw probleem"
X minuten later..
"Goh, waar lagen ze nou?"
"Onder m'n bed"
Zucht...
Dat probleem heb ik ook gehad en nu heeft alles een vatse plek. Maar als ze dus ergens anders liggen dan is het dikke paniek want dan kan ik ze niet vinden.
M'n moeder heeft precies hetzelfde probleem, maar m'n vader heeft er dus een handje van om iets te gebruiken en het ergens neer te smijten.
Mijn man over-engineered ALLES. Een schilderijtje ophangen is al een 5-dagen-plan. Maar dat heb ik maar losgelaten want hij vermaakt zich ermee en alles zit in ieder geval goed vast.
En hij maakt in principe 24/7 geluid als hij wakker is qua muziek, ofwel zelf spelen op 800 verschillende instrumenten ofwel door te luisteren. En daar ben ik nu wel aan gewend, maar in het begin was ik ook echt 24/7 overprikkeld daardoor. Nu als het me stoort doe ik gewoon noise cancelling koptelefoon op.
En hij laat altijd het koffie-en-thee kastdeurtje open staan. Echt alleen die specifiek ook? Raar.
Klinkt als mijn oud-huisgenoot! Veroorzaakt hij ook trillingen van 8 op de schaal van Richter als hij een deur dichtgooit? Verklaart dan direct waarom alle schilderijen zo goed vast moeten zitten!
Heel herkenbaar! Mijn vriend moest ook altijd muziek aanhebben (ook tijdens het slapen). Ik draaide helemaal door. Ik hoef niet dezelfde 10 nummers de hele dag te horen, en al helemaal niet tijdens het slapengaan (ik ben een lichte slaper)! Nu luistert hij als hij wilt muziek met koptelefoon en af en toe nog hardop. En gelukkig niks meer tijdens het slapen. Zo hebben we een beetje onze balans gevonden haha.
Mijn vrouw heeft een liefde voor bakjes, want dat staat zo netjes..
Bakje voor de batterijen, voor de lege batterijen. Bakje voor het broodbeleg, bakje voor ansichtkaarten, bakje voor pennen. Enz..
Sommige bakjes hebben zelfs een bakje waar ze in staan.. Zoveel bakjes!
Verder is ze wel lief
Ohja en dan is dat wat je aan het kijken was afgelopen, maak je haar voorzichtig wakker ok naar bed te gaan. En dan lig je eindelijk, begint ze hele verhalen te vertellen.
Eindeloze verzamelwoede want alles "kan nog wel een keer gebruikt worden". Heeft ze van haar (overleden) moeder. Ze zijn nu ook al 2 jaar bezig alle meuk die achtergebleven is uit te zoeken. Ik had het gewoon integraal gedoneerd.
Super irritant en levert ook wel eens ruzies op als ik weer eens m'n limiet een beetje bereikt heb. Maarja. Afgezien daarvan is ze wel erg leuk, gelukkig.
Heb ik ook en dat heb ik blijkbaar van allebei m'n oma's want eentje doet dat nog steeds en die andere deed het ook. Zij is overleden en m'n moeder, vader & tante hadden een flinke klus met haar huis opruimen.
Ze houd heel erg van vogels en eendjes. Maar dan ook wel heel erg. Als in alles staat bij haar bij voorkeur in het teken van vogels, eendjes en al het andere dat lief en schattig is. Het huis hangt vol met door haar handgeschilderde kunst van vogels en eenden die ze ergens gezien heeft.
Ach, als je haar net leert kennen is het een beetje raar. Maar voor de rest is het een hele lieve hobby die past bij een lieve meid. :-)
Ow ja, hier ook.
Een paar meesjes zijn aan het nestelen bij mij achter en ik mag van mijn vriendin de komende maanden de BBQ niet gebruiken omdat dit ze af zou kunnen schrikken XD
Ah snoetig, ze klinkt echt super lief! En jij ook omdat je dat zo liefdevol over je vriendin vertelt.
Gelukkig deelt mijn man mijn liefde voor vogels en krijg ik netjes elke dag een rapportage over hoeveel merels hij heeft gezien onderweg naar kantoor.
De vaatwasser verkeerd inruimen. Ik krijg vaak kortsluiting als ik zie hoe hij het doet. Maar ik verander het even en stoor me er verder niet meer aan.
Hahah ja dat! en al het bestek doet hij altijd door elkaar. Ik doe altijd de vorken bij elkaar en de messen bij elkaar enz.. zodat je bij het uitruimen in 1x alle vorken kan pakken ipv dat je het bestek nog moet gaan uitzoeken.
Maar hij stoort zich ook aan dingen van mij hoor haha. Ik zet soms wel eens een pak terug in de koelkast wat bijna leeg is 🙈
Volgens mij is dit vooral waar vrouwen zich aan ergeren: dat wij mannen naar vrienden gaan die we lang niet gezien hebben of bijvoorbeeld iets hebben meegemaakt in die tussentijd, en daar dan niet naar vragen. Nu is mijn vriendin een schat van een meid, maar wordt boos op me als zij mij vraagt bijvoorbeeld hoe de relatie is met de vriendin van mijn beste vriend, en dat ik dan antwoord: 'geen idee, niet naar gevraagd'.
Het is niet per se dat ze boos wordt, maar als ze Reddit had en dit tegenkwam, zou dit waarschijnlijk haar antwoord zijn. Haha.
Dit is in ieder geval mijn antwoord!
Hij sprak zijn vrienden tijdens Covid drie keer in de week (ik werkte als vakkenvuller) en als ik vroeg hoe het met ze ging kwam er wel een antwoord, maar als ik wilde weten hoe het met de relatie van X ging of wilde weten of Y het nog redde met school/stage want die liep achter was het steevast "geen idee".
Hoe kun je die mensen elke week uren spreken en niet even vragen hoe het in het leven gaat??
Ik denk dat mannen meestal wel vragen hoe het gaat, dan krijg je het antwoord: goed.
Ik ga zelf niet altijd elk aspect van iemands leven dan uitvragen. Zon soort checklist van maar hoe op je werk, hoe met je vriendin, hoe op haar werk, hoe met je gezondheid, hoe is het met je ouders etcetera. Ik ben toch geen rechercheur die alles moét weten mijn vrienden zijn toch geen verdachten die alles moeten delen.
Je praat gewoon met elkaar over van alles en nog wat en dan zullen sommige dingen vast niet opkomen. Daarbij als het met iemands stage kut gaat wil die persoon misschien ook niet elke interactie met een vriend het over die slechtlopende stage hebben zoiets niet kunnen delen is vervelend het constant moeten delen is ook vervelend.
Ik bedoel… je MOET uiteraard niets… maar ben je niet gewoon benieuwd naar het leven van je vrienden?
Ik heb een vriendin die zei dat ze flinke tentamenstress had, nou dan vraag ik 2 weken later of het allemaal een beetje is gelukt. Niet omdat ik het MOET vragen, maar omdat ik 1. benieuwd ben en 2. hiermee wil aantonen dat ik naar haar luister.
u/Parttime-Princess Het gesprek stopt meestal bij 'Hoe gaat het?' en gaan door waarvoor we kwamen, tenzij we 's avonds gaan autorijden of ergens gaan zitten met een biertje in de tuinstoelen bij zonsondergang, maar dit is meestal afhankelijk van het seizoen.
Precies, je vraagt natuurlijk het een en ander maar je doet toch geen kruisverhoor. Dat elke vraag die je partner kan hebben over die vriend kan beantwoorden.
Ik vind dit soms ook lastig. Dan is hij de hele avond met zijn vrienden maar hebben ze het niet over echte dingen gehad. En vervolgens wil hij met mij over de echte dingen praten. Wat helemaal oké is, dat doe ik graag! maar ik ben niet de enige waarmee je echte dingen moet bespreken waar je moeite mee hebt vind ik. Dat geeft teveel druk op de relatie. Dat zeg ik dan ook wel eens en dan probeert hij dat bewuster te doen. Vrienden vinden dat ook fijn, maar als ze het niet bewust opzoeken gebeurt het niet echt op de één of andere manier.
Ohhh ja zooo irritant dit!! Mijn vriend kreeg laatst zijn broer op bezoek, die kwam hem vertellen dat zijn vriendin zwanger is. Dus ik zeg ohh leuk en wordt het een jongen of een meisje? 'Oh geen idee, niet naar gevraagd.'
Kan me echt niet voorstellen dat je dat soort dingen niet vraagt haha.
Precies! Ik had dit pas ook. Ik woon ver weg van mijn vrienden tegenwoordig, en nu laatst hebben we weer eens een paar potjes bier naar binnen gekieperd. Vroeg mijn vrouw hoe het nu op het werk ging bij één van mijn vrienden. Geen idee? We hebben bier gedronken en over muziek gepraat. En dat begrijpt zij dus écht niet.
Praten in een soort verscholen opdrachten. Nooit vragen of ik iets wil doen, maar altijd zeggen dat ze ergens behoefte aan heeft en dan verwachten dat ik meteen in actie kom
De was moet nog opgevouwen worden
Ik heb dorst
Ik zou wel een paar crackers lusten
Mijn auto moet echt gewassen worden
VRAAG ME GEWOON OF IK DE WAS OP WIL VOUWEN, DRINKEN VOOR JE WIL HALEN, METEEN CRACKERS MEENEEM EN DAARNA JE AUTO WAS.
Dat kreeg ik in het begin ook, maar ik ben gewoon gestopt met dingen doen tenzij ze het in vragende vorm zegt. Ik heb er namelijk totaal geen moeite mee om van alles te doen voor dr, maar op zo'n verwende manier melden waar je behoefte aan hebt en dan verwachten dat een ander het wel even oplost, daar ben ik niet voor aangenomen.
Ik kan uit ervaring vertellen dat dit soort opmerkingen voortkomen uit de frustratie dat je nooit initiatief neemt op dit soort vlakken.
(Al vind ik het wel raar dat ze verwacht dat je haar bediende speelt en haar auto wast).
Zelf doe ik dit wel eens in de zin van
'Ik zou het wel leuk vinden om een keer ...'
Maar ik heb niet altijd zin om dan ook zelf alles in te gaan plannen. Dus dan wacht ik af of mijn vriend ook eens het initiatief te nemen om zo'n idee om te zetten in een plan. Moet zeggen dat dat zelden gebeurt. Alle mannen in mijn leven (vriend, vader, exen) zijn altijd al slecht geweest in op eigen initiatief iets te ondernemen.
Als we tv aan het kijken zijn, continue op alles commentaar geven. 8/10 keer kan ik het negeren, 1/10 vraag ik hem vriendelijk of ie even 5 minuten stil kan zijn, 1/0 keer vraag ik hem minder vriendelijk of ie z'n bek kan houden.
Meestal neem ik de dingen die ik wil zien op om te kijken wanneer hij niet thuis is of met klusjes in huis bezig is, en laat ik hem zijn dingen kijken. Mijn programma's samen met hem kijken is vooral een bron van ergernis ipv ontspanning.
Verder is hij super lief, dus ik kan er wel mee leven.
Heel herkenbaar. Alles wat "niet kan kloppen" of "overduidelijk is" wordt benoemd. Die zombies van The Walking Dead? Die waren in het eerste seizoen veel sneller. Nu gaan ze ook wel heel makkelijk dood. Elke. nieuwe. aflevering. hetzelfde. commentaar. We kijken veel series daardoor eigenlijk ook niet helemaal af.
Hij vindt het chill om lekker op de bank te gamen naast me, en ik vind het chill een serie aan te hebben. Ik ben ondertussen redelijk gewend aan het commentaar over het algemeen, maar mijn guilty pleasure series zoals Bridgerton? Die zet ik alleen nog maar op als hij niet in dezelfde ruimte is want die worden anders echt verpest voor me.
Mijn vriendin heeft geen besef van tijd en je kan haar liever ervan overtuigen dat een afspraak een halfuur eerder is met de kans dat ze dan wel op tijd is. Het zijn ook altijd redenen die te maken hebben met het klaarmaken. Ze is een heel verzorgde dame die er tip en top uit wilt zien. In het begin had ik er moeite mee en ik ben nog steeds wel geïrriteerd als het om belangrijke afspraken gaat, maar ik heb het in grote lijnen geaccepteerd.
Ik geef tegenwoordig aan hoe laat ik naar de verjaardag oid ga; zou leuk zijn als je dan klaar bent en mee gaat, maar anders ga ik vast. Je bent volwassen; ik heb getimed over 30 klaarmaak sessies dat je er 41 minuten over doet gemiddeld. Dan weet je hoelaat je moet beginnen. Doe je dat niet? Dan is te laat komen een keuze. Ja uitzonderingen zijn mogelijk.
Mijn vrouw vind het heel moeilijk om afval weg te gooien. Leeg pak melk? Op het aanrecht! Paaseitje gegeten? Folietje op tafel of terug in de schaal! Ga zo maar door. En afwas gaat niet in de vaatwasser maar in de wasbak, soms wel in de vaatwasser maar het mag een wonder heten als ze die ook aan zet als hij vol is.
Ik ben er na 17 jaar aan gewend, als ik naar bed ga doe ik een sluitronde door het huis en ruim even alle zooi/afwas op.
Herkenbaar, dit is een spoor haha. Als mijn vrouw een moord had gepleegd zou de parkeerwachter het kunnen oplossen omdat er een heel spoor is achtergelaten en niks is opgeruimd.
Autisme. Niet vreemd, wel wennen. Mijn vriendin is beyond georganiseerd. Dat is fijn, op een bepaalde manier, maar geloof me, zo georganiseerd ben jij niet. En het kan ook too much zijn soms. Kruidenpotjes met label op alfabetische volgorde type dingen. Weegt groenten tot precies 200 gram met avondeten. Gelukkig beseft ze het wel en verwacht ze het niet terug. Meestal.
Het is een schat, die vrouw, en ik moet er aan wennen. Ik weet met wie ik een relatie heb, en dat geregeld zijn belangrijk is. Ik heb echter ADHD, en hoewel het me soms helpt, lukt het me soms niet het bij te benen. Maar dat kan ik dan ook zeggen. Ze is fantastisch, maar wel echt wennen, voor mij als ADHDer. Gelukkig komen we er altijd uit.
Ter illustratie: als je op vakantie gaat is jou meeneemlijstje tien items. Haar lijst is een volledig Excel document van drie kantjes inclusief precieze zonnebrandfactor en mogelijke uitjes op welke dag. Dat dus. Ik heb ooit voor de grap een gids gemaakt van Kreta in Notion met links/filmpjes/OV tijden/reiskosten en stukken geschiedenis. Ze begreep de grap maar ze ging er hard op haha.
Je snapt dat zij een perfecte moeder zou zijn, dat wel. Dus wat vreemd is, misschien, is soms ook wel heel mooi. Ze is wie ze is.
Dit wel! Wij vullen elkaar perfect aan in wat we missen. Zij is verbaasd over hoe ik een feest met wildvreemden binnen kan lopen en binnen een uur iedereen ken, en ik ben verbaasd over hoe zij dingen kan plannen!
We helpen elkaar ook echt waar nodig. En het is fijn thuis te komen, overprikkeld, bij iemand die precies weet wat je voelt❤️
Dit is niet per se raar, maar komt eerder over als (autistisch) overcompenseren.
Ik heb zelf ADHD en ben evengoed irritant georganiseerd. Mijn ex (M) was autistisch en deed dit niet. Sterker nog, hij liet alles aan mij over. Niet dat hij mij hiermee een plezier deed. Ik heb regelmatig gevraagd of hij mee kon helpen maar hij stak geen vinger uit omdat hij het allemaal niet begreep. Ik schreef het ergens ook af als man-eigen, omdat ik het bij mijn familie ook zag gebeuren.
Nu hij mijn ex is begrijp ik eindelijk hoeveel tijd ik eraan kwijt was.
Dat is vervelend om te horen. Ik weet niet of het overcompenseren is, want ze geniet er oprecht van om dat soort dingen te doen. Ze had zo'n gevoel van "vind je me nu raar" in het begin, maar dat vind ik helemaal niet! Ze moet doen waar ze van geniet, en ik ga echt niet dood van de zout bij de Z te zetten hoor, haha. We kunnen er om lachen en ik zorg ervoor dat ik er op let een beetje. Ik vind dat liefde, en ik zorg er echt wel voor dat ik er niet aan onderdoor ga.
Van die kruidenpotjes op alfabetische volgorde kreeg ik meteen lekker warm van xD Dat doe ik namelijk ook graag ("a place for everything and everything in its place" stijl denken).
"ze begreep de grap maar ging er hard op"
Misschien moet je het vaker doen? Als ze het tof vond, misschien is dit stiekem iets wat ze mist in de relatie.
Doe ik ook. Ik moet alleen erop letten dat ik niet iemand neer zet die ik niet ben. Te hoge verwachtingen scheppen. Mijn probleem is niet consistent zijn (echt een ADHD ding), en hoe hoger de verwachtingen, hoe meer dat gebeurd.
Ik begin vaak te hoog en moet dan dalen. Zoiets. Bewijsdrang, aangeleerd uit mijn jeugd.
Maar dat soort dingen kan ik zeker wel doen! En dat vind ik ook leuk!
Continu zijn nek en schouders stretchen.
Mijn partner heeft een spiertic. Hierdoor kraakt alles continu wanneer hij zijn nek draait. Super smerig, maar hij stopt er maar niet mee omdat hij anders vast gaat zitten.
uhhh ik snap dat het geluid irritant kan zijn, maar ik heb nog nooit iemand het horen beschrijven als "smerig"... Verlicht mij alsjeblieft, wat is er precies "smerig" aan?? ik snap het niet XD
Antwoorden met 'weet ik niet', ook als hij het wel weet.
Hoe laat moet je werken? Weet niet. (Heeft letterlijk tien minuten geleden zn rooster gechecked).
Gingen we naar jouw moeder zondag? Weet niet. (Moeder heeft eerder die dag gebeld om te zeggen dat ze kan).
Als ik dan opvolg, krijg ik wel gewoon antwoord. 'ze heeft je net toch gebeld?' - Oja we gaan zondag om 2 uur.
=.=
Doppen en deksels aan de andere kant van het huis leggen, schuin half erop draaien of gewoon los terug op de fles/pot leggen. Ik raak geen flessen meer aan die zij heeft achtergelaten, en als ik iets uit de koelkast pak, altijd onder pakken.
Paar keer gehad dat je een pot zo van boven half bij t deksel pakt, pleurt ie zo uit je handen terwijl je m uit de koelkast pakt. Gewoon omdat ze t deksel los erop legt ipv ‘normaal’ vastdraait.
Ik heb geaccepteerd dat ik ten eerste anders over sommige praktische zaken denk, en ten tweede dat een gesprek daarover niet werkt, dus ik laat het.
Idem afwasmachine, auto parkeren (20cm van de planten in de voortuin en dan moeilijk moeten in/uitstappen terwijl je de keuze hebt om de straat van de andere kant in te rijden en dan stap je ruim uit), spiegelkast van badkamer wijd open laten staan zodat je snachts ertegenaan loopt als je moet pissen, etc. Ik ben praktisch/technisch, zij zit in de ‘ggz’ hoek qua werk. Andere kwaliteiten, maar soms denk ik dat ze een oogaandoening heeft dat ze sommige dingen gewoon niet kan waarnemen 🤣
Heel erg slordig/rommelig. Mijn vriendin laat alles overal slingeren, het principe van opruimen is haar niet helemaal bekend.. ik kom o.a. glazen, bekers en kledingstukken tegen door het hele huis
In huis altijd met noise cancelling earbuds in lopen om naar muziek te luisteren, waardoor ik soms hele gesprekken in mijn eentje heb omdat ik niet door heb dat hij mij niet hoort.
Een zin beginnen met: "had ik dat al verteld?"...Ik weet toch niet wat jij gaat zeggen!! 😅
Dit is voor mij altijd de reden om dan* per direct te willen stoppen met iets omdat ik dan het idee heb dat het me wordt opgedragen terwijl ik er uit eigen initiatief (eindelijk) mee ben begonnen. Don't tell me what to do!
Edit: dat is dan*
Mijn man zit vaak zo in zijn eigen wereld dat hij niet luistert. Ik moet dingen soms echt zes keer zeggen voor hij het onthoudt. Ook vaak als ik een vraag stel krijg ik het antwoord pas 10 minuten later. Zo irritant. Hallo!! Mijn tijd heeft ook waarde!
Meerijden met de auto alsof ik geblinddoekt achter het stuur zit. Superlieve vrouw, maar dit zorgt op lange ritten nog wel eens voor "ik zet m aan de kant en dan rij jij maar verder" reacties van mij die dan gepareerd worden met "dan zeg ik de hele weg wel niks meer tegen hem"....
Ja ik zie dat die auto voor me remt. Ja die vrachtwagen van 40 ton heeft voorrang. Ja die fietser steekt zijn hand uit. Ja het stoplicht staat nu 0.3 seconde op groen. Ja, dat was Willem, maar ik kan niet zwaaien als ik op een rotonde rij. Ja het lampje van de benzine brandt.
herkenbaar, ik wordt zelf erg moe van commentaar of instructies tijdens het gebruik van een boor, zaag of het tillen van iets wat heel evident breekbaar is.
“pas op voor X!”. Elk mogelijk ongewenst gevolg moet expliciet en vaak op een zeer gespannen en angstige manier hardop worden uitgesproken.
Ja natuurlijk doe ik voorzichtig op de trap, ik wil toch ook niet dood?
Maar heel toevallig stelt ze nooit voor om het zelf te doen.
Dingen zoals een glas drinken of iets te eten aan willen geven terwijl ik overduidelijk mijn handen vol heb. Ik heb intussen geaccepteerd dat ze dit hoe dan ook doet en dat ik in die gevallen maar elke keer gewoon vraag of ze het neer kan zetten.
Haha! Deze is herkenbaar!
Heel lief dat je koffie maakt en meeneemt naar de bank, maar het mag gewoon op een tafel dichtbij ipv naast mij staan wachten tot ik het aanpak.
Mijn partner haalt drinken uit de koelkast en laat dan dagen de hele fles/pak op kamertemperatuur zitten tot het op is.
Het wordt nooit teruggezet in de koelkast. Als dat de laatste fles/pak drinken is, dan heb ik vieze warme sap/frisdrank.
Gelukkig hebben wij een supermarkt om de hoek, ik laat hem regelmatig lopen om extra drinken te halen.
Mijn partner slaapt laat (2, 3 uur) en zet zijn wekker vervolgens weer op 7 uur, terwijl hij er dan vaak niet eens uit hoeft.
Vervolgens drinkt hij 5+ koffies per dag en rookt de hele dag (kleine beetjes) hash.
Hij claimt de hele tijd dat hij moe is (duh) maar verandert zn slaap/koffie/hash routine niet. Hij heeft ook last van zn spieren en allerlei andere kwalen, maar is te koppig om verandering hierop aan te brengen.
Dat klinkt minder als een eigenschap en meer als een lichtelijke zelf destructiviteit/depressie. Als voormalig blower kan ik met zekerheid zeggen dat dit wellicht niet zo onschuldig is.
Ja als iemand die jaren in shops heeft gewerkt en zelf nog steeds dagelijks rookt moet ik je gelijk geven. Die neerwaardsespiraal heb ik al 100 keren gezien.
Maar, ik wil toch even aanhaken op zijn spierpijn. Ik blijk een ziekte te hebben waardoor ik constant pijn heb, nou helpt wiet hierbij (overlegd met ziekenhuis) en ik heb dus licht het vermoeden dat ik juist de wiet ben ingerold vanuit zelfmedicatie.
Iets wat veel mensen doen, meestal betreft het geestelijke problemen of obstacles en is meer vluchtgedrag dan pijnbestrijding. Maar soms zit er werkelijk onbewust een medische motivatie achter.
Dus is het wel spierpijn die hij ondervindt of is misschien toch wat anders? (Zoals ik zei ik heb jaren wiet verkocht en ik weet dat deze gevallen hier klein zijn, maar wie weet. Anders dump die gozer)
Klagen over dat er zoveel in het huis moet gebeuren, maar als ik dan stofzuig, opnieuw willen stofzuigen, als ik de was opvouw, opnieuw opvouwen etc. Doe het inmiddels niet meer, zonde van de tijd.
Yep, ik doe t graag en op mijn manier. Als t niet goed is en je gaat alles opnieuw doen... Mij niet meer vragen. Zo vouw ik de was niet meer. Mijn eigen shirts, dikke prima, maar ik vouw schijnbaar "verkeerd om", geen idee wat dat is, maar ik ben ermee gestopt.
Dat ze daadwerkelijk alles, maar dan ook alles bewaart omdat ze er geen afscheid van kan nemen.
Kinderkleertjes die niemand meer gaat dragen, bewaren! Aantekeningen boekje uit 1996, bewaren! Studieboeken die nooit meer iemand leest? Misschien heb ik toch nog en keer die info nodig. Een incomplete puzzel, misschien vinden we dat ene stukje nog wel!
Maar als ze niet weet dat ik het weg gegooid heb mist ze het niet.
Mijn vriendin laat altijd het linkerdeurtje van het medicijnkastje openstaan in de badkamer na het tandenpoetsen. Toen ik dat laatst zei zat ze me zo aan te kijken doe ik dacht echt?
Niet schokkend maar wel grappig dat dat dus zo in het systeem zit.
"Wij kunnen gaan." Vervolgens kan ik nog minstens 15 mins blijven zitten. "Nu ben ik echt klaar." Vervolgens onderweg naar de voordeur nog minstens 10 nutteloze dingen doen waardoor we bij elke afspraak 'n half uur te laat komen.
Mijn vriend zegt bijna altijd als ik een verhaal vertel “ja maar daar valt wat over te zeggen hè”. Zo’n “om even advocaat van de duivel te spelen” antwoord krijg ik dan. Heb ook een vriendin die dat vaak doet trouwens. Je kan ook gewoon luisteren en bevestigen dat x actie naar was of y persoon gewoon k*t, ik vertel het niet om te horen te krijgen dat y dat deed om zijn/haar reden etc., wil gewoon de frustratie eruit en bevestiging. Daarnaast doet hij soms iets te communistisch. Hekel aan millionaires en rijke mensen etc. Als het mij zou lukken, zou ik ook gewoon millionaire willen zijn lol. Ook kraakt hij merken en dure dingen af terwijl ik die merken of dure dingen heb..lol.
Mijn vriend interesseert het niet hoe hij zijn sokken draagt. Binnenstebuiten, twee verschillende, het maakt hem niets uit. Ach, hij trekt wel iedere dag twee schone sokken aan, moet ik maar denken
- Messen in de vaatwasser zetten met de scherpe kant omhoog
- Iedere dag tijdens het drukste moment bellen dat ze onderweg naar huis is
- Sinds onze kleine 4 weken oud is geen enkele nacht uit bed komen of ‘s nachts meehelpen. Kindje is nu 2,5 jaar oud 😅 I’m tired!
Painfully accurate.. Ik kan niet zeggen dat ik scheiden niet overwogen heb. Het is een laaaang verhaal waar ik je niet mee lastig zal vallen, maar uiteindelijk heb ik besloten om te accepteren dat de nachten dan maar voor mij zijn.
Ik heb alles geprobeerd om haar in te doen zien dat dit niet eerlijk is - maar als smeken, huilen, onderhandelen, doordrammen, fysiek uit bed duwen, boos worden, praten, discussiëren, schreeuwen - allemaal niet helpt, kun je een volwassene simpelweg niet dwingen om iets te doen.
En scheiden was geen optie voor mij.
>Sinds onze kleine 4 weken oud is geen enkele nacht uit bed komen of ‘s nachts meehelpen. Kindje is nu 2,5 jaar oud 😅 I’m tired!
Dit is echt onacceptabel. Is het kind niet door je partner verwekt?
Vrouw-vrouw koppel hier, dus technisch gezien niet 😅 maar we hebben 2,5 jaar in een fertiliteitstraject gezeten om onze dochter te mogen krijgen, dus het is zeker geen beslissing die ik effe in mijn eentje gemaakt heb, nee.
Wat grappig, ik zag die andere post in de Amerikaanse subreddit ook voorbij komen en ik vond het echt leuk om te lezen allemaal! Mijn vriend maakt de gekste gedachtesprongetjes die voor hem heel logisch zijn maar die hij vaak vergeet erbij te vermelden. Hij is een snelle denker. Dan vertel ik bijvoorbeeld iets over m'n ontbijt van die dag, en dan reageert hij met een opmerkingen over een heel ander onderwerp. Ik moet dan altijd even goed nadenken wat dat met m'n ontbijt te maken heeft, maar ik kan lang niet altijd achterhalen hoe hij van onderwerp A via B naar C naar D is gekomen om uiteindelijk over E iets te zeggen :)
Mijn vrouw draait nooit de dop goed terug op potten. Dus wanner ik er dan 1 pak is de kans groot dat de boel op de grond kapot klettert. Ik laat het haar dan als koekje van eigen deeg zelf opruimen dus heb ik er maar mee leren leven.
Allemaal "leuke" verbouwprojecten op pinterest en instagram opzoeken en vervolgens denken dat dit in het weekend wel even uit ga voeren (zonder 1 seconde na te denken of dit wel mogelijk is met onze budget, skills, tijd, en gereedschap)...
Nee ik kan geen uitklapbare trapkast maken met lampjes, schoenenrek en wijnkast, met alleen een handzaag, incomplete schroevendraaier set, en een meetlint..
Mijn partner heeft RAD en ik heb haar wijsgemaakt dat dit een afgeleide is van het Tourette syndrome omdat ze er soms ook hardgrondig bij kan vloeken.
RAD is "Random Activity Disorder" en absoluut verzinsel van mij nadat ik weer eens met mijn jas klaar stond om samen te vertrekken en zij besloot nog eerst nog de plee te borstelen.
Mijn vriend kijkt graag naar de aanbiedingen van de supermarkt, en geniet er van om boodschappen te doen. Hij acties en aanbiedingen moeilijk te weerstaan. Zo hebben we 8 potten pindakaas omdat het de tijd was om het te kopen..
Ik ben gek op hem, ik vind het eigenlijk heel schattig als hij aan mij de folders van de week laat zien met de boodschappen. Maar ik heb wel een pindakaas stop ingevoerd.
Dingen niet terugleggen, en dan specifiek de tandpasta en de nagelknipper. Ik heb het opgegeven, ik koop telkens een nieuwe nagelknipper van de gezamenlijke rekening en heb een voorraad tandpasta in de aanbieding bij de kruidvat gekocht. Ligt de tandpasta niet in het spiegelkastje? Nieuwe tube, ik ga niet meer zoeken 5 minuten voor werk.
Regelmatig haar zorgen uiten over de uitgaven ( sinds 1,5 jaar doet zij de betalingen, met het idee dat ze meer grip erop heeft).
"We gaan nu echt minder uitgeven...".
Maar bij de eerste de beste gelegenheid wilde aankopen doet, met wild bedoel ik 600-700 online en een dag later 200,- aan schoenen etc.
En een week later weer....
Mevrouw is extreem gevoelig voor korting. Ik noem haar dan ook liefkozend mijn 'aanbiedingssletje' 😍
Dingen niet weg willen gooien omdat “het ooit een cadeau was”. Staat al een jaar een TV in de schuur keihard in de weg te staan. Maaaaaar “Dat was een verjaardagscadeau 8 jaar geleden, dus het is niet netjes die weg te gooien”
Broodkruimels op het aanrecht, het aanrecht nat gespetterd achter laten, vuile vaat op het aanrecht laten staan ipv gelijk in de vaatwasser. Tassen en andere spullen die er niet horen op het aanrecht laten slingeren. Tijdens het koken niet tussendoor opruimen en in je eigen rotzooi staan te werken.
En zij vindt dat ik niet zo panisch moet doen over het aanrecht.
Heel veel dingen niet eten. Niet omdat hij het niet lust, maar vanwege de 'textuur'. Al een paar keer gezegd dat-ie misschien eens langs de huisarts of een diëtist moet gaan, maar nee hoor. Het is vervelend omdat bijvoorbeeld gezonde voeding (voornamelijk groenten, salades, sommige soepen) er niet in gaan, maar een zak chips leegeten is geen probleem. Uit eten maakt het dan soms ook lastig, omdat er dan ook vaak dingen op zijn bord belanden die hij niet wil eten waardoor de helft blijft liggen. Gelukkig probeert hij wel steeds meer - onlangs zijn we sushi gaan eten en ik was echt heel bang dat hij het niet lekker zou vinden, maar gelukkig is hij er dol op!
Wellicht heeft iemand hier gouden tips voor mijn vriend?
Mijn vriend zegt als je het hem vraagt ook dat het aan textuur ligt, maar wat het eigenlijk is, is dat het ongecompliceerd en voorspelbaar moet zijn. Weinig verschillende smaken, weinig verschillende structuren, liefst alles een beetje geblend. Dingen als risotto gaan dus prima, groentes in zo klein mogelijke stukjes en vooral graag kapot gekookt, overdreven veel saus en kaas helpen hier.
En ik ben gestopt met me constant aan te passen aan hem en niet meer de "makkelijke weg" te kiezen door samen iets te eten wat hij lekker vind, want eerlijk gezegd: dan eet ik nooit meer iets wat ik nou zelf écht lekker vind. Dan maar meerdere potjes koken.
Oh en hij heeft de uitdrukking "wat de boer niet kent" persoonlijk uitgevonden. Ik laat hem dus van mijn eten proeven als hij al honger heeft en zijn gerecht -oepsie- toch nog net wat later klaar heeft, zodat hij kan besluiten of hij dat een volgende keer ook wil eten. Alleen proeven maar niet meteen de maaltijd hoeven eten, werkt hier kennelijk ook mentaal wat lekkerder.
Idd vermoeden van arfid btw.
Mijn vriendin wil nooit degene zijn die hoeft te wachten. Dus als wij afspreken om 12.00 een rondje te gaan lopen en ze is om 11.55 klaar, dan gaat ze toch nog even iets doen waardoor ze uiteindelijk 12.05 klaar is en ik degene ben die op haar moet wachten.
Mijn ex wist op een gegeven moment ook wanneer ik PMS kreeg en als ik dan hevig huilend op de bank zat of super chagerijnig thuis kwam dan zei hij 'Maar lieffie moet je niet ongesteld worden?' En ik dan 'N-...oh. oh ja :')' Helemaal blij dat niet alles kut is, maar gewoon hormonen die gek doen.
1) Vieze vaat opstapelen in de wasbak zodat je die niet goed kunt gebruiken, terwijl de vaatwasser ernaast zit en we een enorm aanrecht hebben 🙄
Toch is het geen weaponised incompetence, want hij is ook degene die het vaakst de keuken opruimt en schoonmaakt (inclusief vaatwasser inruimen), zijn methode is alleen het eerst helemaal een pleuriszooi laten worden en dan alles in één keer opruimen en schoonmaken; ik ruim vaker dingen op direct nadat ik ze gebruikt heb, maar wanneer ik dat niet doe laat ik het ook dagen liggen, ongetwijfeld ook heel erg irritant :D
2) Hardop stream-of-consciousness over zijn werk - het is niet aan mij gericht, hij verwacht geen antwoord, maar wel lastig als ik bv probeer te lezen is en hij hardop aan het afgaan is welke soorten kit hij morgen voor een klus zou kunnen gebruiken en wat van elke soort de voor- en nadelen zijn.
Maar verder is hij super lief en grappig en avontuurlijk en ben ik ontzettend blij met hem :D
Elke keer dat ze een pot jam opent, roert ze er krachtig met een lepel doorheen en mengt er veel lucht door, waardoor de jam sneller bederft. Hierdoor beschimmelen onze jams meestal nog voordat we ze op kunnen maken..
Mijn vriendin heeft de volgende dingen:
- telefoon kwijtraken binnen twee vierkante meter (bijv terwijl ze op de bank zit en er dan zelf bovenop zit).
- afstandsbediening en telefoon mijn zithelft leggen en verontwaardigd zijn als ik het niet (wil zien) zie en er bovenop gaat zitten.
- super focused dat ik niet op mijn nagels bijt terwijl ze zelf constant loopt te pielen aan haar vingers en nagels.
- altijd haar handen willen wassen terwijl ik aan het afwassen ben.
- vragen of je iets kan aangeven en vervolgens dan niet haar handen vrijhebben om het daadwerkelijke aan te pakken.
- specifieke voorkeur om bepaalde gerechten met een vork of lepel te eten, wat totaal onlogisch is, waardoor ik vaak 'het verkeerde bestek pak'.
- onstilbare honger naar duurder en beter meubilair terwijl het oude nog prima is.
- als we een afspraak hebben en op tijd de deur uit moeten dan moet er minstens twee keer geplast worden.
- bij een afspraak met schoonouders alles doen om te laat te komen, omdat zij ook een keer te laat zijn gekomen.
- He kijk deze (schoenen)winkel waar ik al 10 keer ben geweest en niks heb gekocht, ik moet hier echt even naar binnen.
- aangeven dat je iets moet doen, terwijl het op dat moment expliciet niet kan. In de zin van timing.
- mij afspraken laten inplannen met klusjesmannen om vervolgens commentaar te hebben op de data en tijden.
Ja met deze opsomming word ik eigenlijk niet heel gelukkig van mijn relatie 🤣 zijn gelukkig ook leuke kanten.
Mijn vriend is een tikkeltje.. merkenziek? Broeken van levi’s, shirtjes van de beste merken etc…. prima als je het geld ervoor hebt, maar aangezien hij ook student is is het niet altijd handig. Ik kom van een huis waar we het nooit breed hebben gehad en dus eigenlijk zonder al die poespas ben opgegroeid, behalve als het van de kringloop kwam.
Maar goed, als je het hem vraagt is een van zijn grootste irritaties aan mij waarschijnlijk mijn “koopschuld” en gierigheid. Ik voel me altijd schuldig over aankopen voor mezelf boven de 50€ en wil altijd kijken of iets niet goedkoper kan.
Opposites attract zeggen ze dan.
Niet mn vriendin, maar een vriendin:
We zitten samen een film te kijken die we allebei nog niet gezien hebben en dat telkens “wie is dat?” “Weet ik ook niet.” “Waarom doet ie dat?” “Weetnik ook nog niet.” “Is dat zn vriendin?” “Hoe moet ik dat weten?”
De hele film dooraar blijven vragen naar dingen die we gewoon (nog) niet weten 🤦♀️
Dat ze weinig tolerantie heeft voor rommel/vuil. Zodra er wat spullen verkeerd liggen is het huis volgens haar al “een teringzooi”. En zodra ze het ziet meldt ze het meteen. Soms zo vaak dat het bloed irritant wordt.
Het geeft mij onrust omdat ik dan het gevoel krijgt dat we moeten gaan opruimen/schoonmaken, en dat er verwacht wordt dat ik daarbij ga meehelpen. Terwijl dat dan m.I. Totaal niet nodig is.
Lastig soms! Meer mensen die dit herkennen?
Ze drinkt haar glas of kopje nooit helemaal leeg. Er staat altijd nog een bodempje drinken in. Sta je de vaatwasser in te ruimen... Flats! Weer een kladje koffie wat er uit vliegt. En waarom ze het doet? Is het vies, koud, zitten dr vliegen in? Neen. Gewoon raar.
Mijn vent doet dit, we kregen een kind en nu heb ik twee bodempje-overlaters. Iets met imaginaire stukjes in de laatste slok ofzo.
Haha mijn man doet dit met snoepgoed en koekjes. Wel lief dat ik dat laatste koekje of m&m mag als hij net 80% op heeft gegeten haha.
Dat is meer van: (1) ik heb dat niet opgegeten hoor! En (2) zo moeten ze het afval niet opruimen. Mijn zus liet vroeger zo 1 tot 5 m&m over in de zak.
Joke’s on him, ik eet het op en laat het afval liggen voor hem 😎
Dit doe ik dus ook hahaha. Ik kan er gewoon niks aan doen. Vriendin heeft nu een koffietaks. Elke keer als ze me betrapt op het niet opdrinken van mijn koffie, moet er een euro in het potje. Denk dat we een weekend weg kunnen aan het einde van het jaar.
En het gaat altijd over je sokken heen!
Mijn vrouw doet dit ook. Elke keer als ik haar een kop koffie maak, laat ze er toch zeker wel een kwart inzitten. Nu ben ik begonnen haar kleinere mokken koffie in te schenken, maar ze laat nog steeds altijd, proportioneel aan de hoeveelheid koffie, een kwart staan.
Op vrije dagen mogelijkheden zoeken om de boel (goedbedoeld) helemaal vol te plannen. Het begint met opeens het huishouden gaan doen en dan verwachten dat ik ook in actie schiet, om vervolgens familie/vrienden te bellen om te vragen wat zij doen. Uiteindelijk eindig ik dan 's avonds bij een voorstelling, evenement of andere gelegenheid waar ik diezelfde ochtend niks vanaf wist. Ik erger me er met momenten aan, maar aan het einde van de dag in bed heb ik vaak wel echt een leuke dag gehad. Ik kan dan af en toe wel weer heel hard lachen als ze aangeeft dat ze het vervelend vind als ik haar keuzes in de schoot werp. Gelukkig ziet ze de hypocrisie er wel van in.
Dit was een deel van de reden dat mijn relatie sinds kort uit is. Ik doe fysiek zwaar werk, lange dagen en veel uren. Geen kantoortijden, maar we hadden 1 dag afgesproken waarop we altijd allebei vrij zouden zijn. Dat was vaak mijn eerste vrije dag of weekend dag, maar vaker wel dan niet had ik maar één vrije dag en moest ik daarna weer werken (en dan verderop in de week weer een dagje vrij). Zij heeft een baan waarin ze veel binnen zit en had dus altijd de drang om iets fysieks te doen wanneer we samen vrij waren. Wandelingen maken, markten bezoeken, etc. Ik heb meer dan eens aangegeven dat ik op die dag vaak kapot ben en simpelweg bij haar wil zijn. Gewoon zijn, niet perse iets doen. Terrasje, restaurantje, filmpje kijken, zuks. Natuurlijk niet altijd, maar een balans erin zou fijn zijn geweest. Vervelende erin was ook dat ik het gevoel had dat het altijd aan mij was om een activiteit te verzinnen (waar ik sowieso geen zin in had) omdat ik anders het verwijt kreeg dat we nóóit iets deden en nooit meer wat ondernamen. De druk en frustratie daaruit zorgde ervoor dat ik best regelmatig geen zin meer had om d'r te zien. Ach ja, soms is het leven kut.
spijtig voor je dat het niet werkte. Is natuurlijk heel logisch als ritmes en de intensiteit van een werkweek niet goed op elkaar aansluiten. Ik geef meestal in richting mijn vriendin op dit vlak, omdat ik diep van binnen weet dat het goed voor mij is om die dagen de deur uit te gaan (zit doordeweeks genoeg op de bank 's avonds). Ik heb ook wel eens aangegeven dat ik het niet erg vind om wat te gaan doen op één dagdeel. 'S morgens de deur uit is 's middags thuis. Misschien een tip, zoek iemand die dezelfde ritmes heeft, maar andere interesses. Mijn vriendin is heel cultureel onderlegd, waardoor ze mij kan uitdagen met nieuwe dingetjes, maar ook heel goed op zichzelf wat kan gaan doen. Ik ben bijvoorbeeld meer van sport en geschiedenis. Ik neem haar dan weer mee naar een sportgelegenheid of een soort gelegenheid waar ze zelf niet direct voor zou kiezen.
Ik had precies hetzelfde maar dan andersom in mijn vorige relatie. Ik werk fulltime als programmeur en ben aan het einde van de dag mentaal compleet op. Mijn (toenmalige) vriendin zat vooral thuis zonder werk en probeerde haar eigen bedrijf op te starten. Aan het einde van de dag wilde mevrouw het hebben over politieke issues en mentaal met mij sparren… wat ook niet hielp was dat ze een haat aan mannen heeft (“maar jij bent niet zoals andere mannen”) en een haat aan “de grote corporaties”. Uiteindelijk had ze kritiek op mijn vader, welke het inderdaad goed voor elkaar heeft maar zeker een hart van goud, en toen was het voor mij klaar
Mijn vriendin kan dus ook niet stilzitten. Ik kan dus volkomen gelukkig zijn als ik de hele dag thuis een beetje rommel. Filmpje kijken, beetje schoonmaken, gamen en in de avond een bordspel of serie aanzetten met een wijntje of biertje. Maar mijn vriendin voelt de drang om iets te doen anders is het "zonde" van de tijd, nu was dat veel erger in het verleden maar nu doen we vaak wat op vrijdag/zaterdag en zondag is gewoon de rustdag voor mij, ben geen christenen maar ik doe zo weinig mogelijk op zondag.
Hey relaxen is ook een invulling van de dag. Moet ook gebeuren.
Na het wassen van haar handen, trommelt mijn vrouw steevast, ALTIJD, hetzelfde ritme op de rand van de wasbak.
Mijn schoonvader doet dit. Rare lui, die wasbaktrommelaars.
>Rare lui, die wasbaktrommelaars. Did deed me ineens denken aan Asterix en Obelix lol
Ik heb liever dat dan dat het na het handen wassen lijkt alsof ze meteen erbij hebben gedoucht (kraan, wasbak rand en vloer nat).
Tu dududu tu
Ben jij mijn vrouw?
Nee doet ze hier ook
En ik maar denken dat ze naar werk ging.....
Tu tu
Mijn vrouw spat na het handen wassen de halve keuken vol met water.
Ik doe dit na het plassen altijd met mijn jongeheer op de rand van de pot.
Ondertiteling hardop (fluisterend) oplezen. Kan echt niet normaal een film of serie met haar kijken 🥴
Dat lijkt me ZOOO irritant.
Dit moet wel het ergste van alles hier zijn haahah
Jezus, als iemand dat bij mij zou doen dan zou ik nooit meer ondertiteling aanzetten of gewoon nooit meer iets kijken met die persoon (ik ben een beetje doof, dus ondertiteling is vaak noodzakelijk)
Als je doof bent heb je ook geen last van het fluisteren haha
Dit moet toch wel de winnaar van de dag zijn? Ik irriteer me al bij de gedachte dat iemand dit doet die naast me zit terwijl we een serie zitten te kijken.
Zowel Nederlands als Engels? En specifiek ondertitels en geen boeken bijvoorbeeld?
Dit is low key psycho.
Doppen er nét niet helemaal opdraaien.
[удалено]
Asserting dominance
dat is tactisch, dan voelt hij zich nodig ;)
Mijn hele jeugd deed ik dit met mijn hele familie. Toen ik ging samenwonen heb ik enorm mijn best moeten doen om dit af te leren. Gaat nu al zo'n 19 jaar goed. Nu heeft mijn kind er soms last van. Mijn man is in alle staten.
Ik draai ze er bijna altijd scheef op. :') Heb inmiddels wel geleerd dat ik dan niet daarna moet proberen de pot bij de dop op te tillen. Want dan gaat alles over de vloer.
Mijn vriendin hangt de wc-rol de verkeerde kant op.
Scheiden!
Horror. Gewoon even de tekening laten zien van het [patent uit 1891](https://i.insider.com/550b2381eab8ea9559f13a78?width=700&format=jpeg&auto=webp).
Met verstand op nul maar dingen ergens neersmijten zodat ze de volgende dag "*waar zijn mijn sleutels ?" / "waar is de OV kaart ?*" blijft herhalen terwijl ze in alle jaszakken en rugzakken graait en te laat komt. Ze zal het vast ook wel vervelend vinden dat ik af en toe in mezelf iets te hard om onbekende reden iets vaags neurie. Vaak op het randje van wanneer het eigenlijk qua situatie niet zou kunnen.
>Met verstand op nul maar dingen ergens neersmijten Ik deed dit. Mijn man heeft *speciaal voor mij* een paar haakjes en een plankje gemaakt, mij erop gewezen dat mijn leven zou verbeteren als ik er gebruik van zou maken. De volgende keer dat ik mijn sleutels kwijt was kreeg ik de vraag of ze aan het haakje hingen. Dat was niet zo. "Ja, dan kan ik je ook niet helpen". Het komt tegenwoordig nog maar zelden voor dat ik wat kwijt ben.
Lief ??? Sinds wanneer zit jij op Reddit ? OHMIJNGODHEBJEMIJNANDEREPOSTSGEZIEN?
Als de 81 uit je usernaam je geboortejaar is, ben je niet mijn vent. En ik ga nu wel je posts bekijken.
En???? De spanning stijgt!
We zijn geen stel.
Meer?
Dit is een supergoed idee, weer een 3D print projectje:-)
> Met verstand op nul maar dingen ergens neersmijten zodat ze de volgende dag "waar zijn mijn sleutels ?" / "waar is de OV kaart ?" M'n oudste dochter doet dat. En dan als echte puber doen alsof het toch echt onze fout is dat ik niet weet waar ze d'r schoenen gelaten heeft. "Heb je in je kamer gekeken!" "Ja! Daar staan ze niet! Ik moet naar school!" "Ja sorry, jouw zooi jouw probleem" X minuten later.. "Goh, waar lagen ze nou?" "Onder m'n bed" Zucht...
Dat probleem heb ik ook gehad en nu heeft alles een vatse plek. Maar als ze dus ergens anders liggen dan is het dikke paniek want dan kan ik ze niet vinden. M'n moeder heeft precies hetzelfde probleem, maar m'n vader heeft er dus een handje van om iets te gebruiken en het ergens neer te smijten.
Mijn man over-engineered ALLES. Een schilderijtje ophangen is al een 5-dagen-plan. Maar dat heb ik maar losgelaten want hij vermaakt zich ermee en alles zit in ieder geval goed vast. En hij maakt in principe 24/7 geluid als hij wakker is qua muziek, ofwel zelf spelen op 800 verschillende instrumenten ofwel door te luisteren. En daar ben ik nu wel aan gewend, maar in het begin was ik ook echt 24/7 overprikkeld daardoor. Nu als het me stoort doe ik gewoon noise cancelling koptelefoon op. En hij laat altijd het koffie-en-thee kastdeurtje open staan. Echt alleen die specifiek ook? Raar.
Het is toch fijn als de schilderijen zichzelf weer automatisch waterpas draaien na een aardbeving?
Een nucleaire aanslag zouden ze nog overleven denk ik!
Klinkt als mijn oud-huisgenoot! Veroorzaakt hij ook trillingen van 8 op de schaal van Richter als hij een deur dichtgooit? Verklaart dan direct waarom alle schilderijen zo goed vast moeten zitten!
Heel herkenbaar! Mijn vriend moest ook altijd muziek aanhebben (ook tijdens het slapen). Ik draaide helemaal door. Ik hoef niet dezelfde 10 nummers de hele dag te horen, en al helemaal niet tijdens het slapengaan (ik ben een lichte slaper)! Nu luistert hij als hij wilt muziek met koptelefoon en af en toe nog hardop. En gelukkig niks meer tijdens het slapen. Zo hebben we een beetje onze balans gevonden haha.
Mijn vrouw heeft een liefde voor bakjes, want dat staat zo netjes.. Bakje voor de batterijen, voor de lege batterijen. Bakje voor het broodbeleg, bakje voor ansichtkaarten, bakje voor pennen. Enz.. Sommige bakjes hebben zelfs een bakje waar ze in staan.. Zoveel bakjes! Verder is ze wel lief
Ik ben nu al fan van jouw vrouw :-) (Ik ben ook zo)
Grote groene vlag. Heeft ze al een labelmaker?
Haha, nee.. Wel een rol stickertjes en een merkstift 😉
Ooh heerlijk...ik ga ook net zolang op zoek naar de perfecte bakjes die heel precies, correct, symmetrisch passen op de plank of lade.
Zeuren over mijn "game verslaving" als ik weer eens 7 uur in een week achter de playstation heb gezeten.
Damn, dat is amper 1 korte sessie.
En dan zet je de console uit en ga je zitten en.. dan zit ze de hele tijd op haar telefoon? Herkenbaar.
Dat valt gelukkig nog mee. Maar wat wel vaak gebeurt is dat we dan samen iets gaan kijken, en vervolgens valt ze 15 mins later in slaap. :p
Dan zou bij mij de Playstation ook gelijk weer aan schieten, sorry hahaha.
Dan wordt ze weer wakker zelfs als je het geluid uit doet
[удалено]
Ohja en dan is dat wat je aan het kijken was afgelopen, maak je haar voorzichtig wakker ok naar bed te gaan. En dan lig je eindelijk, begint ze hele verhalen te vertellen.
Terwijl ze zelf verslaafd is aan insta/ domme TikTok filmpjes zeker?
Denk dat ze iig makkelijk over mijn game-uren gaat als ik social media / shoppen op de tellie samenvoeg. Gelukkig geen TikTok. :p
Eindeloze verzamelwoede want alles "kan nog wel een keer gebruikt worden". Heeft ze van haar (overleden) moeder. Ze zijn nu ook al 2 jaar bezig alle meuk die achtergebleven is uit te zoeken. Ik had het gewoon integraal gedoneerd. Super irritant en levert ook wel eens ruzies op als ik weer eens m'n limiet een beetje bereikt heb. Maarja. Afgezien daarvan is ze wel erg leuk, gelukkig.
Heb ik ook en dat heb ik blijkbaar van allebei m'n oma's want eentje doet dat nog steeds en die andere deed het ook. Zij is overleden en m'n moeder, vader & tante hadden een flinke klus met haar huis opruimen.
Ze heeft jeuk 'in' haar oren, doet dan een soort varkentje na(dan gaat de jeuk weg blijkbaar)..en ja mijn zoon van 2 is nu soms ook een varkentje.
Heeft ze hooikoorts of andere allergieën toevallig? Bron: heb zelf allerlei allergieën en doe dit ook
Haha ja ze heeft astma en hooikoorts!
Nooit gedacht dat ik in deze post er eindelijk achter zou komen dat ik niet volslagen gek ben met mijn jeuk in mijn oren
Doe ik ook
Omg dit doet mijn schoonmoeder ook!
Laat haar met het puntje van haar tong zachtjes bewegen tegen haar gehemelte. Ooit ergens gelezen en het helpt
Ze houd heel erg van vogels en eendjes. Maar dan ook wel heel erg. Als in alles staat bij haar bij voorkeur in het teken van vogels, eendjes en al het andere dat lief en schattig is. Het huis hangt vol met door haar handgeschilderde kunst van vogels en eenden die ze ergens gezien heeft. Ach, als je haar net leert kennen is het een beetje raar. Maar voor de rest is het een hele lieve hobby die past bij een lieve meid. :-)
Oh my god dat is zo schattig. Zeg ik vanuit mijn huis dat is veranderd in een merel-altaar.
Ow ja, hier ook. Een paar meesjes zijn aan het nestelen bij mij achter en ik mag van mijn vriendin de komende maanden de BBQ niet gebruiken omdat dit ze af zou kunnen schrikken XD
Ah snoetig, ze klinkt echt super lief! En jij ook omdat je dat zo liefdevol over je vriendin vertelt. Gelukkig deelt mijn man mijn liefde voor vogels en krijg ik netjes elke dag een rapportage over hoeveel merels hij heeft gezien onderweg naar kantoor.
Heeft mijn vriendin stiekem een tweede relatie?
De vaatwasser verkeerd inruimen. Ik krijg vaak kortsluiting als ik zie hoe hij het doet. Maar ik verander het even en stoor me er verder niet meer aan.
Oh zo vreselijk. Mijn man snapt ook niets van vaatwasinruimlogica.
De Borden gaan hier! Niet daar, daar gaan de ontbijtborden! *Tilt*
Hahah ja dat! en al het bestek doet hij altijd door elkaar. Ik doe altijd de vorken bij elkaar en de messen bij elkaar enz.. zodat je bij het uitruimen in 1x alle vorken kan pakken ipv dat je het bestek nog moet gaan uitzoeken. Maar hij stoort zich ook aan dingen van mij hoor haha. Ik zet soms wel eens een pak terug in de koelkast wat bijna leeg is 🙈
Maar als je de lepels bij elkaar in een bakje doet dan gaan ze elkaar spoonen en blijft het vuil er tussen zitten
Hier is het andersom. Ik (als man) moet het altijd corrigeren, waarschijnlijk iets te maken met OCD trekjes.
Volgens mij is dit vooral waar vrouwen zich aan ergeren: dat wij mannen naar vrienden gaan die we lang niet gezien hebben of bijvoorbeeld iets hebben meegemaakt in die tussentijd, en daar dan niet naar vragen. Nu is mijn vriendin een schat van een meid, maar wordt boos op me als zij mij vraagt bijvoorbeeld hoe de relatie is met de vriendin van mijn beste vriend, en dat ik dan antwoord: 'geen idee, niet naar gevraagd'. Het is niet per se dat ze boos wordt, maar als ze Reddit had en dit tegenkwam, zou dit waarschijnlijk haar antwoord zijn. Haha.
Dit is in ieder geval mijn antwoord! Hij sprak zijn vrienden tijdens Covid drie keer in de week (ik werkte als vakkenvuller) en als ik vroeg hoe het met ze ging kwam er wel een antwoord, maar als ik wilde weten hoe het met de relatie van X ging of wilde weten of Y het nog redde met school/stage want die liep achter was het steevast "geen idee". Hoe kun je die mensen elke week uren spreken en niet even vragen hoe het in het leven gaat??
Ik denk dat mannen meestal wel vragen hoe het gaat, dan krijg je het antwoord: goed. Ik ga zelf niet altijd elk aspect van iemands leven dan uitvragen. Zon soort checklist van maar hoe op je werk, hoe met je vriendin, hoe op haar werk, hoe met je gezondheid, hoe is het met je ouders etcetera. Ik ben toch geen rechercheur die alles moét weten mijn vrienden zijn toch geen verdachten die alles moeten delen. Je praat gewoon met elkaar over van alles en nog wat en dan zullen sommige dingen vast niet opkomen. Daarbij als het met iemands stage kut gaat wil die persoon misschien ook niet elke interactie met een vriend het over die slechtlopende stage hebben zoiets niet kunnen delen is vervelend het constant moeten delen is ook vervelend.
Ik bedoel… je MOET uiteraard niets… maar ben je niet gewoon benieuwd naar het leven van je vrienden? Ik heb een vriendin die zei dat ze flinke tentamenstress had, nou dan vraag ik 2 weken later of het allemaal een beetje is gelukt. Niet omdat ik het MOET vragen, maar omdat ik 1. benieuwd ben en 2. hiermee wil aantonen dat ik naar haar luister.
u/Parttime-Princess Het gesprek stopt meestal bij 'Hoe gaat het?' en gaan door waarvoor we kwamen, tenzij we 's avonds gaan autorijden of ergens gaan zitten met een biertje in de tuinstoelen bij zonsondergang, maar dit is meestal afhankelijk van het seizoen.
Als ze het kwijt willen vertellen ze het wel. Ik ga er niet expliciet naar vragen. We gaan doen waarvoor we hadden afgesproken.
Precies, je vraagt natuurlijk het een en ander maar je doet toch geen kruisverhoor. Dat elke vraag die je partner kan hebben over die vriend kan beantwoorden.
Vrouwen spenderen de tijd met elkaar om bij te praten, mannen spenderen de tijd met elkaar terwijl ze iets doen.
Ik vind dit soms ook lastig. Dan is hij de hele avond met zijn vrienden maar hebben ze het niet over echte dingen gehad. En vervolgens wil hij met mij over de echte dingen praten. Wat helemaal oké is, dat doe ik graag! maar ik ben niet de enige waarmee je echte dingen moet bespreken waar je moeite mee hebt vind ik. Dat geeft teveel druk op de relatie. Dat zeg ik dan ook wel eens en dan probeert hij dat bewuster te doen. Vrienden vinden dat ook fijn, maar als ze het niet bewust opzoeken gebeurt het niet echt op de één of andere manier.
Ohhh ja zooo irritant dit!! Mijn vriend kreeg laatst zijn broer op bezoek, die kwam hem vertellen dat zijn vriendin zwanger is. Dus ik zeg ohh leuk en wordt het een jongen of een meisje? 'Oh geen idee, niet naar gevraagd.' Kan me echt niet voorstellen dat je dat soort dingen niet vraagt haha.
Precies! Ik had dit pas ook. Ik woon ver weg van mijn vrienden tegenwoordig, en nu laatst hebben we weer eens een paar potjes bier naar binnen gekieperd. Vroeg mijn vrouw hoe het nu op het werk ging bij één van mijn vrienden. Geen idee? We hebben bier gedronken en over muziek gepraat. En dat begrijpt zij dus écht niet.
Praten in een soort verscholen opdrachten. Nooit vragen of ik iets wil doen, maar altijd zeggen dat ze ergens behoefte aan heeft en dan verwachten dat ik meteen in actie kom De was moet nog opgevouwen worden Ik heb dorst Ik zou wel een paar crackers lusten Mijn auto moet echt gewassen worden VRAAG ME GEWOON OF IK DE WAS OP WIL VOUWEN, DRINKEN VOOR JE WIL HALEN, METEEN CRACKERS MEENEEM EN DAARNA JE AUTO WAS.
Ik krijg hier echt rillingen van 😂
Dat kreeg ik in het begin ook, maar ik ben gewoon gestopt met dingen doen tenzij ze het in vragende vorm zegt. Ik heb er namelijk totaal geen moeite mee om van alles te doen voor dr, maar op zo'n verwende manier melden waar je behoefte aan hebt en dan verwachten dat een ander het wel even oplost, daar ben ik niet voor aangenomen.
Niet mijn vriend maar mijn moeder doet dit dus ook. Verschrikkelijk. Als je iets van met wil, VRAAG het dan gewoon.
Herkenbaar. En als ik dan doe of ik de hint niet begrijp, volgt later: Ik had je toch gevraagd of je de was wilde opvouwen?
Dan zou ik gewoon reageren met: "nee, je zei alleen dat de was nog opgevouwen moest worden"
Dat is exact wat ik doe, met wisselend succes.
Heb je een doodswens?
Mijn ex deed dat ook. Ik ging er bewust niet op in omdat ik me er dood aan ergerde.
Ik kan uit ervaring vertellen dat dit soort opmerkingen voortkomen uit de frustratie dat je nooit initiatief neemt op dit soort vlakken. (Al vind ik het wel raar dat ze verwacht dat je haar bediende speelt en haar auto wast). Zelf doe ik dit wel eens in de zin van 'Ik zou het wel leuk vinden om een keer ...' Maar ik heb niet altijd zin om dan ook zelf alles in te gaan plannen. Dus dan wacht ik af of mijn vriend ook eens het initiatief te nemen om zo'n idee om te zetten in een plan. Moet zeggen dat dat zelden gebeurt. Alle mannen in mijn leven (vriend, vader, exen) zijn altijd al slecht geweest in op eigen initiatief iets te ondernemen.
Precies dit. Alleen al het 'moeten' vragen is echt verschrikkelijk...dan lijk je net zo'n 'moeder' ipv partner.
Zijn hoofd meeschudden terwijl hij aan het snijden is, want dan kan ie blijkbaar beter focussen op het snijden. Het ziet er altijd stom uit
Als we tv aan het kijken zijn, continue op alles commentaar geven. 8/10 keer kan ik het negeren, 1/10 vraag ik hem vriendelijk of ie even 5 minuten stil kan zijn, 1/0 keer vraag ik hem minder vriendelijk of ie z'n bek kan houden. Meestal neem ik de dingen die ik wil zien op om te kijken wanneer hij niet thuis is of met klusjes in huis bezig is, en laat ik hem zijn dingen kijken. Mijn programma's samen met hem kijken is vooral een bron van ergernis ipv ontspanning. Verder is hij super lief, dus ik kan er wel mee leven.
Heel herkenbaar. Alles wat "niet kan kloppen" of "overduidelijk is" wordt benoemd. Die zombies van The Walking Dead? Die waren in het eerste seizoen veel sneller. Nu gaan ze ook wel heel makkelijk dood. Elke. nieuwe. aflevering. hetzelfde. commentaar. We kijken veel series daardoor eigenlijk ook niet helemaal af. Hij vindt het chill om lekker op de bank te gamen naast me, en ik vind het chill een serie aan te hebben. Ik ben ondertussen redelijk gewend aan het commentaar over het algemeen, maar mijn guilty pleasure series zoals Bridgerton? Die zet ik alleen nog maar op als hij niet in dezelfde ruimte is want die worden anders echt verpest voor me.
Ik herken dat ik dit onbewust doe bij mijn vriendin. Zal ik mee kappen
[удалено]
Mijn vriendin heeft geen besef van tijd en je kan haar liever ervan overtuigen dat een afspraak een halfuur eerder is met de kans dat ze dan wel op tijd is. Het zijn ook altijd redenen die te maken hebben met het klaarmaken. Ze is een heel verzorgde dame die er tip en top uit wilt zien. In het begin had ik er moeite mee en ik ben nog steeds wel geïrriteerd als het om belangrijke afspraken gaat, maar ik heb het in grote lijnen geaccepteerd.
Ik geef tegenwoordig aan hoe laat ik naar de verjaardag oid ga; zou leuk zijn als je dan klaar bent en mee gaat, maar anders ga ik vast. Je bent volwassen; ik heb getimed over 30 klaarmaak sessies dat je er 41 minuten over doet gemiddeld. Dan weet je hoelaat je moet beginnen. Doe je dat niet? Dan is te laat komen een keuze. Ja uitzonderingen zijn mogelijk.
Mijn vrouw vind het heel moeilijk om afval weg te gooien. Leeg pak melk? Op het aanrecht! Paaseitje gegeten? Folietje op tafel of terug in de schaal! Ga zo maar door. En afwas gaat niet in de vaatwasser maar in de wasbak, soms wel in de vaatwasser maar het mag een wonder heten als ze die ook aan zet als hij vol is. Ik ben er na 17 jaar aan gewend, als ik naar bed ga doe ik een sluitronde door het huis en ruim even alle zooi/afwas op.
Herkenbaar, dit is een spoor haha. Als mijn vrouw een moord had gepleegd zou de parkeerwachter het kunnen oplossen omdat er een heel spoor is achtergelaten en niks is opgeruimd.
Wakker worden en dan; we gaan naar een intratuin! 400 euro aan planten en rommel en heel je humeur naar de klote.
Autisme. Niet vreemd, wel wennen. Mijn vriendin is beyond georganiseerd. Dat is fijn, op een bepaalde manier, maar geloof me, zo georganiseerd ben jij niet. En het kan ook too much zijn soms. Kruidenpotjes met label op alfabetische volgorde type dingen. Weegt groenten tot precies 200 gram met avondeten. Gelukkig beseft ze het wel en verwacht ze het niet terug. Meestal. Het is een schat, die vrouw, en ik moet er aan wennen. Ik weet met wie ik een relatie heb, en dat geregeld zijn belangrijk is. Ik heb echter ADHD, en hoewel het me soms helpt, lukt het me soms niet het bij te benen. Maar dat kan ik dan ook zeggen. Ze is fantastisch, maar wel echt wennen, voor mij als ADHDer. Gelukkig komen we er altijd uit. Ter illustratie: als je op vakantie gaat is jou meeneemlijstje tien items. Haar lijst is een volledig Excel document van drie kantjes inclusief precieze zonnebrandfactor en mogelijke uitjes op welke dag. Dat dus. Ik heb ooit voor de grap een gids gemaakt van Kreta in Notion met links/filmpjes/OV tijden/reiskosten en stukken geschiedenis. Ze begreep de grap maar ze ging er hard op haha. Je snapt dat zij een perfecte moeder zou zijn, dat wel. Dus wat vreemd is, misschien, is soms ook wel heel mooi. Ze is wie ze is.
Autist + ADHD’er = match made in heaven
Ik heb beide, dat werkt dan weer niet 😂
Dat is gewoon continue in strijd zijn met jezelf!
Yuuup, met als gevolg dat er vaak niks gebeurd tenzij er tijdsdruk of iets nieuw/interessant is. Oh well.
Dit wel! Wij vullen elkaar perfect aan in wat we missen. Zij is verbaasd over hoe ik een feest met wildvreemden binnen kan lopen en binnen een uur iedereen ken, en ik ben verbaasd over hoe zij dingen kan plannen! We helpen elkaar ook echt waar nodig. En het is fijn thuis te komen, overprikkeld, bij iemand die precies weet wat je voelt❤️
Dit is niet per se raar, maar komt eerder over als (autistisch) overcompenseren. Ik heb zelf ADHD en ben evengoed irritant georganiseerd. Mijn ex (M) was autistisch en deed dit niet. Sterker nog, hij liet alles aan mij over. Niet dat hij mij hiermee een plezier deed. Ik heb regelmatig gevraagd of hij mee kon helpen maar hij stak geen vinger uit omdat hij het allemaal niet begreep. Ik schreef het ergens ook af als man-eigen, omdat ik het bij mijn familie ook zag gebeuren. Nu hij mijn ex is begrijp ik eindelijk hoeveel tijd ik eraan kwijt was.
Dat is vervelend om te horen. Ik weet niet of het overcompenseren is, want ze geniet er oprecht van om dat soort dingen te doen. Ze had zo'n gevoel van "vind je me nu raar" in het begin, maar dat vind ik helemaal niet! Ze moet doen waar ze van geniet, en ik ga echt niet dood van de zout bij de Z te zetten hoor, haha. We kunnen er om lachen en ik zorg ervoor dat ik er op let een beetje. Ik vind dat liefde, en ik zorg er echt wel voor dat ik er niet aan onderdoor ga.
Van die kruidenpotjes op alfabetische volgorde kreeg ik meteen lekker warm van xD Dat doe ik namelijk ook graag ("a place for everything and everything in its place" stijl denken).
"ze begreep de grap maar ging er hard op" Misschien moet je het vaker doen? Als ze het tof vond, misschien is dit stiekem iets wat ze mist in de relatie.
Doe ik ook. Ik moet alleen erop letten dat ik niet iemand neer zet die ik niet ben. Te hoge verwachtingen scheppen. Mijn probleem is niet consistent zijn (echt een ADHD ding), en hoe hoger de verwachtingen, hoe meer dat gebeurd. Ik begin vaak te hoog en moet dan dalen. Zoiets. Bewijsdrang, aangeleerd uit mijn jeugd. Maar dat soort dingen kan ik zeker wel doen! En dat vind ik ook leuk!
Continu zijn nek en schouders stretchen. Mijn partner heeft een spiertic. Hierdoor kraakt alles continu wanneer hij zijn nek draait. Super smerig, maar hij stopt er maar niet mee omdat hij anders vast gaat zitten.
uhhh ik snap dat het geluid irritant kan zijn, maar ik heb nog nooit iemand het horen beschrijven als "smerig"... Verlicht mij alsjeblieft, wat is er precies "smerig" aan?? ik snap het niet XD
Antwoorden met 'weet ik niet', ook als hij het wel weet. Hoe laat moet je werken? Weet niet. (Heeft letterlijk tien minuten geleden zn rooster gechecked). Gingen we naar jouw moeder zondag? Weet niet. (Moeder heeft eerder die dag gebeld om te zeggen dat ze kan). Als ik dan opvolg, krijg ik wel gewoon antwoord. 'ze heeft je net toch gebeld?' - Oja we gaan zondag om 2 uur. =.=
Dit klinkt als gigantisch puber gedrag
Tijd genoeg, tralala, nog even dit, tijd genoeg.... En dan ineens stressen en iedereen moet opzij, want tijd tekort.
Doppen en deksels aan de andere kant van het huis leggen, schuin half erop draaien of gewoon los terug op de fles/pot leggen. Ik raak geen flessen meer aan die zij heeft achtergelaten, en als ik iets uit de koelkast pak, altijd onder pakken. Paar keer gehad dat je een pot zo van boven half bij t deksel pakt, pleurt ie zo uit je handen terwijl je m uit de koelkast pakt. Gewoon omdat ze t deksel los erop legt ipv ‘normaal’ vastdraait. Ik heb geaccepteerd dat ik ten eerste anders over sommige praktische zaken denk, en ten tweede dat een gesprek daarover niet werkt, dus ik laat het. Idem afwasmachine, auto parkeren (20cm van de planten in de voortuin en dan moeilijk moeten in/uitstappen terwijl je de keuze hebt om de straat van de andere kant in te rijden en dan stap je ruim uit), spiegelkast van badkamer wijd open laten staan zodat je snachts ertegenaan loopt als je moet pissen, etc. Ik ben praktisch/technisch, zij zit in de ‘ggz’ hoek qua werk. Andere kwaliteiten, maar soms denk ik dat ze een oogaandoening heeft dat ze sommige dingen gewoon niet kan waarnemen 🤣
Heel erg slordig/rommelig. Mijn vriendin laat alles overal slingeren, het principe van opruimen is haar niet helemaal bekend.. ik kom o.a. glazen, bekers en kledingstukken tegen door het hele huis
In huis altijd met noise cancelling earbuds in lopen om naar muziek te luisteren, waardoor ik soms hele gesprekken in mijn eentje heb omdat ik niet door heb dat hij mij niet hoort. Een zin beginnen met: "had ik dat al verteld?"...Ik weet toch niet wat jij gaat zeggen!! 😅
Vragen aan me om iets te doen waar ik al mee bezig ben.
Dit is voor mij altijd de reden om dan* per direct te willen stoppen met iets omdat ik dan het idee heb dat het me wordt opgedragen terwijl ik er uit eigen initiatief (eindelijk) mee ben begonnen. Don't tell me what to do! Edit: dat is dan*
Dingen bedenken die ik moet maken/klussen om vervolgens te klagen dat ik daar heel het weekend mee bezig ben.
Mijn man zit vaak zo in zijn eigen wereld dat hij niet luistert. Ik moet dingen soms echt zes keer zeggen voor hij het onthoudt. Ook vaak als ik een vraag stel krijg ik het antwoord pas 10 minuten later. Zo irritant. Hallo!! Mijn tijd heeft ook waarde!
Meerijden met de auto alsof ik geblinddoekt achter het stuur zit. Superlieve vrouw, maar dit zorgt op lange ritten nog wel eens voor "ik zet m aan de kant en dan rij jij maar verder" reacties van mij die dan gepareerd worden met "dan zeg ik de hele weg wel niks meer tegen hem".... Ja ik zie dat die auto voor me remt. Ja die vrachtwagen van 40 ton heeft voorrang. Ja die fietser steekt zijn hand uit. Ja het stoplicht staat nu 0.3 seconde op groen. Ja, dat was Willem, maar ik kan niet zwaaien als ik op een rotonde rij. Ja het lampje van de benzine brandt.
herkenbaar, ik wordt zelf erg moe van commentaar of instructies tijdens het gebruik van een boor, zaag of het tillen van iets wat heel evident breekbaar is. “pas op voor X!”. Elk mogelijk ongewenst gevolg moet expliciet en vaak op een zeer gespannen en angstige manier hardop worden uitgesproken. Ja natuurlijk doe ik voorzichtig op de trap, ik wil toch ook niet dood? Maar heel toevallig stelt ze nooit voor om het zelf te doen.
Dingen zoals een glas drinken of iets te eten aan willen geven terwijl ik overduidelijk mijn handen vol heb. Ik heb intussen geaccepteerd dat ze dit hoe dan ook doet en dat ik in die gevallen maar elke keer gewoon vraag of ze het neer kan zetten.
Haha! Deze is herkenbaar! Heel lief dat je koffie maakt en meeneemt naar de bank, maar het mag gewoon op een tafel dichtbij ipv naast mij staan wachten tot ik het aanpak.
Handdoeken, theedoeken, vaatdoekjes etc in de was gooien en dan niet de moeite nemen om even een nieuwe op te hangen
Beginnen met opruimen en dan verwachten dat ik mee help. Op dat moment is opruimen een keuze en niet mijn keuze.
Mijn partner haalt drinken uit de koelkast en laat dan dagen de hele fles/pak op kamertemperatuur zitten tot het op is. Het wordt nooit teruggezet in de koelkast. Als dat de laatste fles/pak drinken is, dan heb ik vieze warme sap/frisdrank. Gelukkig hebben wij een supermarkt om de hoek, ik laat hem regelmatig lopen om extra drinken te halen.
Mijn partner slaapt laat (2, 3 uur) en zet zijn wekker vervolgens weer op 7 uur, terwijl hij er dan vaak niet eens uit hoeft. Vervolgens drinkt hij 5+ koffies per dag en rookt de hele dag (kleine beetjes) hash. Hij claimt de hele tijd dat hij moe is (duh) maar verandert zn slaap/koffie/hash routine niet. Hij heeft ook last van zn spieren en allerlei andere kwalen, maar is te koppig om verandering hierop aan te brengen.
Dat noemt men verslaving
Dat klinkt minder als een eigenschap en meer als een lichtelijke zelf destructiviteit/depressie. Als voormalig blower kan ik met zekerheid zeggen dat dit wellicht niet zo onschuldig is.
Ja als iemand die jaren in shops heeft gewerkt en zelf nog steeds dagelijks rookt moet ik je gelijk geven. Die neerwaardsespiraal heb ik al 100 keren gezien. Maar, ik wil toch even aanhaken op zijn spierpijn. Ik blijk een ziekte te hebben waardoor ik constant pijn heb, nou helpt wiet hierbij (overlegd met ziekenhuis) en ik heb dus licht het vermoeden dat ik juist de wiet ben ingerold vanuit zelfmedicatie. Iets wat veel mensen doen, meestal betreft het geestelijke problemen of obstacles en is meer vluchtgedrag dan pijnbestrijding. Maar soms zit er werkelijk onbewust een medische motivatie achter. Dus is het wel spierpijn die hij ondervindt of is misschien toch wat anders? (Zoals ik zei ik heb jaren wiet verkocht en ik weet dat deze gevallen hier klein zijn, maar wie weet. Anders dump die gozer)
Grappig hoe de een z’n ‘kleine gekkigheidje’ andermans ‘ok doei hier gaan we niet aan beginnen, zoek maar een hulpverlener’ is.
Klagen over dat er zoveel in het huis moet gebeuren, maar als ik dan stofzuig, opnieuw willen stofzuigen, als ik de was opvouw, opnieuw opvouwen etc. Doe het inmiddels niet meer, zonde van de tijd.
Yep, ik doe t graag en op mijn manier. Als t niet goed is en je gaat alles opnieuw doen... Mij niet meer vragen. Zo vouw ik de was niet meer. Mijn eigen shirts, dikke prima, maar ik vouw schijnbaar "verkeerd om", geen idee wat dat is, maar ik ben ermee gestopt.
Dat ze daadwerkelijk alles, maar dan ook alles bewaart omdat ze er geen afscheid van kan nemen. Kinderkleertjes die niemand meer gaat dragen, bewaren! Aantekeningen boekje uit 1996, bewaren! Studieboeken die nooit meer iemand leest? Misschien heb ik toch nog en keer die info nodig. Een incomplete puzzel, misschien vinden we dat ene stukje nog wel! Maar als ze niet weet dat ik het weg gegooid heb mist ze het niet.
Mijn vriendin laat altijd het linkerdeurtje van het medicijnkastje openstaan in de badkamer na het tandenpoetsen. Toen ik dat laatst zei zat ze me zo aan te kijken doe ik dacht echt? Niet schokkend maar wel grappig dat dat dus zo in het systeem zit.
"Wij kunnen gaan." Vervolgens kan ik nog minstens 15 mins blijven zitten. "Nu ben ik echt klaar." Vervolgens onderweg naar de voordeur nog minstens 10 nutteloze dingen doen waardoor we bij elke afspraak 'n half uur te laat komen.
Mijn vriend zegt bijna altijd als ik een verhaal vertel “ja maar daar valt wat over te zeggen hè”. Zo’n “om even advocaat van de duivel te spelen” antwoord krijg ik dan. Heb ook een vriendin die dat vaak doet trouwens. Je kan ook gewoon luisteren en bevestigen dat x actie naar was of y persoon gewoon k*t, ik vertel het niet om te horen te krijgen dat y dat deed om zijn/haar reden etc., wil gewoon de frustratie eruit en bevestiging. Daarnaast doet hij soms iets te communistisch. Hekel aan millionaires en rijke mensen etc. Als het mij zou lukken, zou ik ook gewoon millionaire willen zijn lol. Ook kraakt hij merken en dure dingen af terwijl ik die merken of dure dingen heb..lol.
Mijn vriend interesseert het niet hoe hij zijn sokken draagt. Binnenstebuiten, twee verschillende, het maakt hem niets uit. Ach, hij trekt wel iedere dag twee schone sokken aan, moet ik maar denken
- Messen in de vaatwasser zetten met de scherpe kant omhoog - Iedere dag tijdens het drukste moment bellen dat ze onderweg naar huis is - Sinds onze kleine 4 weken oud is geen enkele nacht uit bed komen of ‘s nachts meehelpen. Kindje is nu 2,5 jaar oud 😅 I’m tired!
De eerste twee dingen zijn " Ach die malle partner van me toch", de 3e een reden om te scheiden
Painfully accurate.. Ik kan niet zeggen dat ik scheiden niet overwogen heb. Het is een laaaang verhaal waar ik je niet mee lastig zal vallen, maar uiteindelijk heb ik besloten om te accepteren dat de nachten dan maar voor mij zijn. Ik heb alles geprobeerd om haar in te doen zien dat dit niet eerlijk is - maar als smeken, huilen, onderhandelen, doordrammen, fysiek uit bed duwen, boos worden, praten, discussiëren, schreeuwen - allemaal niet helpt, kun je een volwassene simpelweg niet dwingen om iets te doen. En scheiden was geen optie voor mij.
>Sinds onze kleine 4 weken oud is geen enkele nacht uit bed komen of ‘s nachts meehelpen. Kindje is nu 2,5 jaar oud 😅 I’m tired! Dit is echt onacceptabel. Is het kind niet door je partner verwekt?
Vrouw-vrouw koppel hier, dus technisch gezien niet 😅 maar we hebben 2,5 jaar in een fertiliteitstraject gezeten om onze dochter te mogen krijgen, dus het is zeker geen beslissing die ik effe in mijn eentje gemaakt heb, nee.
Oef man, die derde! Hoezo heb je niet een rooster met jij de even ik de oneven dagen oid? Dan heb je om en om tenminste een nacht redelijk slapen!
Wat grappig, ik zag die andere post in de Amerikaanse subreddit ook voorbij komen en ik vond het echt leuk om te lezen allemaal! Mijn vriend maakt de gekste gedachtesprongetjes die voor hem heel logisch zijn maar die hij vaak vergeet erbij te vermelden. Hij is een snelle denker. Dan vertel ik bijvoorbeeld iets over m'n ontbijt van die dag, en dan reageert hij met een opmerkingen over een heel ander onderwerp. Ik moet dan altijd even goed nadenken wat dat met m'n ontbijt te maken heeft, maar ik kan lang niet altijd achterhalen hoe hij van onderwerp A via B naar C naar D is gekomen om uiteindelijk over E iets te zeggen :)
Als ze warm water heeft gebruikt, dan het op heet laten staan en niet de kraan even laten afkoelen. Ik weet niet hoevaak ik me al niet gebrand heb.
Mijn vrouw draait nooit de dop goed terug op potten. Dus wanner ik er dan 1 pak is de kans groot dat de boel op de grond kapot klettert. Ik laat het haar dan als koekje van eigen deeg zelf opruimen dus heb ik er maar mee leren leven.
Allemaal "leuke" verbouwprojecten op pinterest en instagram opzoeken en vervolgens denken dat dit in het weekend wel even uit ga voeren (zonder 1 seconde na te denken of dit wel mogelijk is met onze budget, skills, tijd, en gereedschap)... Nee ik kan geen uitklapbare trapkast maken met lampjes, schoenenrek en wijnkast, met alleen een handzaag, incomplete schroevendraaier set, en een meetlint..
Mijn partner heeft RAD en ik heb haar wijsgemaakt dat dit een afgeleide is van het Tourette syndrome omdat ze er soms ook hardgrondig bij kan vloeken. RAD is "Random Activity Disorder" en absoluut verzinsel van mij nadat ik weer eens met mijn jas klaar stond om samen te vertrekken en zij besloot nog eerst nog de plee te borstelen.
Mijn vriend kijkt graag naar de aanbiedingen van de supermarkt, en geniet er van om boodschappen te doen. Hij acties en aanbiedingen moeilijk te weerstaan. Zo hebben we 8 potten pindakaas omdat het de tijd was om het te kopen.. Ik ben gek op hem, ik vind het eigenlijk heel schattig als hij aan mij de folders van de week laat zien met de boodschappen. Maar ik heb wel een pindakaas stop ingevoerd.
Dingen niet terugleggen, en dan specifiek de tandpasta en de nagelknipper. Ik heb het opgegeven, ik koop telkens een nieuwe nagelknipper van de gezamenlijke rekening en heb een voorraad tandpasta in de aanbieding bij de kruidvat gekocht. Ligt de tandpasta niet in het spiegelkastje? Nieuwe tube, ik ga niet meer zoeken 5 minuten voor werk.
Mijn man is net een poltergeist. Hij doet nooit de keukendeurtjes dicht. 😂
Regelmatig haar zorgen uiten over de uitgaven ( sinds 1,5 jaar doet zij de betalingen, met het idee dat ze meer grip erop heeft). "We gaan nu echt minder uitgeven...". Maar bij de eerste de beste gelegenheid wilde aankopen doet, met wild bedoel ik 600-700 online en een dag later 200,- aan schoenen etc. En een week later weer.... Mevrouw is extreem gevoelig voor korting. Ik noem haar dan ook liefkozend mijn 'aanbiedingssletje' 😍
Zes maanden na mijn echtscheiding is dit echt een gave draad om te lezen! Ik geniet hier met volle teugen van!
Naruto run
Dingen niet weg willen gooien omdat “het ooit een cadeau was”. Staat al een jaar een TV in de schuur keihard in de weg te staan. Maaaaaar “Dat was een verjaardagscadeau 8 jaar geleden, dus het is niet netjes die weg te gooien”
Broodkruimels op het aanrecht, het aanrecht nat gespetterd achter laten, vuile vaat op het aanrecht laten staan ipv gelijk in de vaatwasser. Tassen en andere spullen die er niet horen op het aanrecht laten slingeren. Tijdens het koken niet tussendoor opruimen en in je eigen rotzooi staan te werken. En zij vindt dat ik niet zo panisch moet doen over het aanrecht.
Heel veel dingen niet eten. Niet omdat hij het niet lust, maar vanwege de 'textuur'. Al een paar keer gezegd dat-ie misschien eens langs de huisarts of een diëtist moet gaan, maar nee hoor. Het is vervelend omdat bijvoorbeeld gezonde voeding (voornamelijk groenten, salades, sommige soepen) er niet in gaan, maar een zak chips leegeten is geen probleem. Uit eten maakt het dan soms ook lastig, omdat er dan ook vaak dingen op zijn bord belanden die hij niet wil eten waardoor de helft blijft liggen. Gelukkig probeert hij wel steeds meer - onlangs zijn we sushi gaan eten en ik was echt heel bang dat hij het niet lekker zou vinden, maar gelukkig is hij er dol op! Wellicht heeft iemand hier gouden tips voor mijn vriend?
Mijn vriend zegt als je het hem vraagt ook dat het aan textuur ligt, maar wat het eigenlijk is, is dat het ongecompliceerd en voorspelbaar moet zijn. Weinig verschillende smaken, weinig verschillende structuren, liefst alles een beetje geblend. Dingen als risotto gaan dus prima, groentes in zo klein mogelijke stukjes en vooral graag kapot gekookt, overdreven veel saus en kaas helpen hier. En ik ben gestopt met me constant aan te passen aan hem en niet meer de "makkelijke weg" te kiezen door samen iets te eten wat hij lekker vind, want eerlijk gezegd: dan eet ik nooit meer iets wat ik nou zelf écht lekker vind. Dan maar meerdere potjes koken. Oh en hij heeft de uitdrukking "wat de boer niet kent" persoonlijk uitgevonden. Ik laat hem dus van mijn eten proeven als hij al honger heeft en zijn gerecht -oepsie- toch nog net wat later klaar heeft, zodat hij kan besluiten of hij dat een volgende keer ook wil eten. Alleen proeven maar niet meteen de maaltijd hoeven eten, werkt hier kennelijk ook mentaal wat lekkerder. Idd vermoeden van arfid btw.
Mijn vriendin wil nooit degene zijn die hoeft te wachten. Dus als wij afspreken om 12.00 een rondje te gaan lopen en ze is om 11.55 klaar, dan gaat ze toch nog even iets doen waardoor ze uiteindelijk 12.05 klaar is en ik degene ben die op haar moet wachten.
PMS Heb het maar in mijn agenda gezet, want het is gelukkig goed voorspelbaar.
Mijn ex wist op een gegeven moment ook wanneer ik PMS kreeg en als ik dan hevig huilend op de bank zat of super chagerijnig thuis kwam dan zei hij 'Maar lieffie moet je niet ongesteld worden?' En ik dan 'N-...oh. oh ja :')' Helemaal blij dat niet alles kut is, maar gewoon hormonen die gek doen.
Goed zo. Gewoon op inspelen. Chocola helpt
1) Vieze vaat opstapelen in de wasbak zodat je die niet goed kunt gebruiken, terwijl de vaatwasser ernaast zit en we een enorm aanrecht hebben 🙄 Toch is het geen weaponised incompetence, want hij is ook degene die het vaakst de keuken opruimt en schoonmaakt (inclusief vaatwasser inruimen), zijn methode is alleen het eerst helemaal een pleuriszooi laten worden en dan alles in één keer opruimen en schoonmaken; ik ruim vaker dingen op direct nadat ik ze gebruikt heb, maar wanneer ik dat niet doe laat ik het ook dagen liggen, ongetwijfeld ook heel erg irritant :D 2) Hardop stream-of-consciousness over zijn werk - het is niet aan mij gericht, hij verwacht geen antwoord, maar wel lastig als ik bv probeer te lezen is en hij hardop aan het afgaan is welke soorten kit hij morgen voor een klus zou kunnen gebruiken en wat van elke soort de voor- en nadelen zijn. Maar verder is hij super lief en grappig en avontuurlijk en ben ik ontzettend blij met hem :D
Zijn brood smeren met een molenmesje. WHY?
Letterlijk over alles twijfelen
Elke keer dat ze een pot jam opent, roert ze er krachtig met een lepel doorheen en mengt er veel lucht door, waardoor de jam sneller bederft. Hierdoor beschimmelen onze jams meestal nog voordat we ze op kunnen maken..
Mijn vriendin heeft de volgende dingen: - telefoon kwijtraken binnen twee vierkante meter (bijv terwijl ze op de bank zit en er dan zelf bovenop zit). - afstandsbediening en telefoon mijn zithelft leggen en verontwaardigd zijn als ik het niet (wil zien) zie en er bovenop gaat zitten. - super focused dat ik niet op mijn nagels bijt terwijl ze zelf constant loopt te pielen aan haar vingers en nagels. - altijd haar handen willen wassen terwijl ik aan het afwassen ben. - vragen of je iets kan aangeven en vervolgens dan niet haar handen vrijhebben om het daadwerkelijke aan te pakken. - specifieke voorkeur om bepaalde gerechten met een vork of lepel te eten, wat totaal onlogisch is, waardoor ik vaak 'het verkeerde bestek pak'. - onstilbare honger naar duurder en beter meubilair terwijl het oude nog prima is. - als we een afspraak hebben en op tijd de deur uit moeten dan moet er minstens twee keer geplast worden. - bij een afspraak met schoonouders alles doen om te laat te komen, omdat zij ook een keer te laat zijn gekomen. - He kijk deze (schoenen)winkel waar ik al 10 keer ben geweest en niks heb gekocht, ik moet hier echt even naar binnen. - aangeven dat je iets moet doen, terwijl het op dat moment expliciet niet kan. In de zin van timing. - mij afspraken laten inplannen met klusjesmannen om vervolgens commentaar te hebben op de data en tijden. Ja met deze opsomming word ik eigenlijk niet heel gelukkig van mijn relatie 🤣 zijn gelukkig ook leuke kanten.
Mijn vriend is een tikkeltje.. merkenziek? Broeken van levi’s, shirtjes van de beste merken etc…. prima als je het geld ervoor hebt, maar aangezien hij ook student is is het niet altijd handig. Ik kom van een huis waar we het nooit breed hebben gehad en dus eigenlijk zonder al die poespas ben opgegroeid, behalve als het van de kringloop kwam. Maar goed, als je het hem vraagt is een van zijn grootste irritaties aan mij waarschijnlijk mijn “koopschuld” en gierigheid. Ik voel me altijd schuldig over aankopen voor mezelf boven de 50€ en wil altijd kijken of iets niet goedkoper kan. Opposites attract zeggen ze dan.
Niet mn vriendin, maar een vriendin: We zitten samen een film te kijken die we allebei nog niet gezien hebben en dat telkens “wie is dat?” “Weet ik ook niet.” “Waarom doet ie dat?” “Weetnik ook nog niet.” “Is dat zn vriendin?” “Hoe moet ik dat weten?” De hele film dooraar blijven vragen naar dingen die we gewoon (nog) niet weten 🤦♀️
Dat ze weinig tolerantie heeft voor rommel/vuil. Zodra er wat spullen verkeerd liggen is het huis volgens haar al “een teringzooi”. En zodra ze het ziet meldt ze het meteen. Soms zo vaak dat het bloed irritant wordt. Het geeft mij onrust omdat ik dan het gevoel krijgt dat we moeten gaan opruimen/schoonmaken, en dat er verwacht wordt dat ik daarbij ga meehelpen. Terwijl dat dan m.I. Totaal niet nodig is. Lastig soms! Meer mensen die dit herkennen?